4, డిసెంబర్ 2011, ఆదివారం

Tobuttuvulu










మాతృమూర్తి  ఒడి పంచుకున్న పసితనం  







               
  


 చిలిపి  తగవులలో ఆధిపత్యం 


  కలిసి  మెలిసి ఆడిన ఆహ్లాదం  




                   
             
   ప్రతీది పంచుకున్న అన్యోన్యం  


                
              అమ్మను విసిగించిన వైనం 

                 
                                                                                                                                                                                                        
చేయి చేయి కలిపి బడికి వెళ్ళిన కాలం 
      
   మాస్టారి బెత్తం తమలో ఎవరిని వాయించినా


                 మధన పడ్డ హృదయం 





      


  ప్రతి ఒక్కరికి నా తోబుట్టువని పరిచయం చేసిన 


                            ఆనందం 






    పెరిగి  పెద్దదయి అనురాగ వృక్షమై విస్తరిస్తుందనుకుంటే 
    చెల్లాచెదరైన శకలాలై , గూడు  చెదిరిన పక్షులై 
    మమతాను బంధాలు మరచి  బాధ్యతకు వెరచి  
    పెంచిన ప్రేమను పంచుకోలేక విడచివేస్తున్న 
    తోబుట్టువుల  నిరర్ధక జీవనయానం 
                         మన అధునాతన సమాజ గమనం 


                                                                  

1 కామెంట్‌:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...